Jak złapać życiowy balans?
Życiowy balans pozwala utrzymać spokój ducha, stabilność emocjonalną. To nie oznacza, że w ten sposób wyeliminujemy stres, a już na pewno nie wyeliminujemy problemów. Skoro żyjemy, to one będą się pojawiać. Bo problemy to sytuacje dla nas nowe i trudniejsze, przed którymi stajemy, aby przejść dalej. A każda nowa sytuacja, która jest dla nas ważna, powoduje jakiś stres.
Równowaga emocjonalna pozwala jednak na to, że redukujemy ten stres do minimalnego, optymalnego poziomu. Redukujemy i eliminujemy lęk i strach (lęk jako długofalową obawę przed życiem, a strach przed konkretnymi sytuacjami), które nas paraliżują, aby zrobić krok naprzód. Aby żyć po swojemu.
Zatem jaka jest instrukcja obsługi równowagi?
Aby utrzymać równowagę trzymaj się dwóch poziomów i odpowiednio je dawkuj (Ty już będziesz wiedział, który poziom w danej sytuacji nacisnąć – czyli z którego skorzystać, bo to Twoje potrzeby będą to dyktować):
- Poziom przebywania sam na sam ze sobą (poziom wewnętrzny – poziom Twoich relacji z samym sobą, intrapersonalny, przestrzeń wewnętrzna)
- Poziom działania na zewnątrz (poziom zewnętrzny – poziom Twoich relacji z otoczeniem, interpersonalny, przestrzeń zewnętrzna)
Co to jest poziom wewnętrzny? Co wlicza się do poziomu wewnętrznego?
przebywanie na tym poziomie służy “doładowywaniu własnych baterii”, regeneracji psychicznej i emocjonalnej, rozwoju wewnętrznego. Do tego obszaru zalicza się:
- dostrzeganie detali w życiu, które są piękne, niosą radość, przynoszą refleksje, wywołują wzruszenia, przyglądanie się im – kontemplacja, czucie ich, “konsumowanie ich” czyli przeżywanie ich (mindfullness – “bycie w tu i teraz”, uważność; hygge), praktykowanie wdzięczności, obserwacja swoich uczuć i emocji i dochodzenie do ich źródeł, identyfikacja własnych wartości, rozpoznanie swoich własnych granic i zasad, obcowanie z naturą, medytacja, słuchanie ulubionej muzyki i spędzanie w samotności czasu tak, jak się lubi – to wszystko pozwala nam utrzymać wrażliwość, kontakt z samym sobą, który czyni nas zintegrowaną jednostką, która czuje się sama ze sobą dobrze.
- rozglądanie się za wsparciem dla siebie
- można też zaliczyć do tego przebywanie w gronie bliskich osób, ale takich, wśród których bardzo dobrze się czujemy, mamy wspólny język, odbieramy na tych samych falach (chodzi o to, aby przebywanie wśród nich nie pochłaniało nam nadmiaru energii).
Co to jest poziom zewnętrzny? Co wlicza się do poziomu zewnętrznego?
Na poziomie zewnętrznym podejmujemy działania, które pozwalają nam rozwiązywać problemy i rozwijać się w relacji z innymi, podejmować współpracę, rozwijać się w ujęciu ogólnym. Korzystamy wówczas z naszych wewnętrznych zasobów, łączymy je ze środkami materialnymi oraz zasobami znajdującymi się na zewnątrz, tym samym podejmując określone działania w otoczeniu. Do poziomu zewnętrznego możemy zaliczyć:
- podejmowanie się codziennych spraw (w domu, w pracy)
- podejmowanie się nowych spraw, pomimo odczuwanego stresu, lęku
- podejmowanie się wyzwań, nowych przedsięwzięć
- konfrontacja z trudnościami, nastawienie na konflikt w przypadku, gdy dotyczy to spraw dla nas ważnych i wchodzenie w konflikt w celu obrony swoich spraw, praw, granic osobistych, pokonywanie przeszkód
- relacje z innymi ludźmi, nawiązywanie nowych znajomości i życie towarzyskie, udział w imprezach
- szkolenia, nabywanie nowej wiedzy – nauka umiejętności, których jeszcze nie posiadamy
Ważne zasady w utrzymywaniu równowagi
- Należy jednocześnie korzystać z dwóch płaszczyzn (przestrzeni) (ale w różnym stopniu, w zależności od własnych potrzeb, sytuacji, spraw do załatwienia). Należy jednak wykorzystywać ZAWSZE każdą okazję do “doładowania baterii”, żyć uważnie.
- Szczególnie ważne jest, aby po trudnych, traumatycznych przejściach życiowych (przemoc, kryzys), w zdecydowanie większym stopniu przebywać w przestrzeni wewnętrznej, aby zregenerować siły. Ale jednocześnie nie można rezygnować z uczestnictwa w przestrzeni zewnętrznej – musi to się odbywać chociaż w minimalnym stopniu, ale musi. Inaczej odłączysz się od życia. Twoje życie wewnętrzne nie wystarczy Ci, bo ważny jest dopływ świeżego powietrza, nowego światła z zewnątrz. Chociaż trochę.
Uczestnicząc jednocześnie w swojej wewnętrznej i zewnętrznej przestrzeni jesteś wówczas aktywny – zapewniasz sobie przepływ, flow, a to jest życie. Dosłownie: dajesz sobie prawo istnienia. Masz własną tożsamość. Jesteś odrębną samodzielną jednostką. Zyskujesz właśnie równowagę. Zyskujesz swój wewnętrzny spokój, dajesz sobie wewnętrzne schronienie, jesteś pewny siebie, bo jesteś wówczas swoim własnym przyjacielem. Czujesz się spójny ze sobą, pełny. To, co robisz jest zgodne z Tobą i w ten sposób skuteczne. Nadajesz rzeczy bieg. Masz wpływ na swoje życie. Masz swoje własne zasoby, z których nikt nie korzysta bez Twojej zgody, zasilasz się nimi Ty i nad nimi panujesz. Wtedy możesz je wykorzystać kiedy chcesz i jak chcesz w swoim działaniu na zewnątrz, które zmierza do osiągnięcia tego, co jest dla Ciebie ważne i zdrowe w relacji z innymi.
Spodobał Ci się ten artykuł?
